Twan en ik waren ook van de partij. We hadden via de Open Selectie Ronde (OSR) onze deelname voor elkaar gekregen.
Omdat de compound heren wedstrijden vrijdag in de ochtend al zouden starten leek het ons een goed idee om in de buurt van Amsterdam te overnachten.
Dit omdat je tegenwoordig niet meer kan plannen hoelang je er over doet om in Amsterdam te geraken.
Het was Abcoude geworden, een niet al te groot hotel met een deftig restaurant.
Twan had een leuke prijsafspraak kunnen maken.
We zouden er 2 nachten blijven.
Dit omdat we er zeker van waren uitgeschakeld te worden voordat de finales plaats zouden vinden.
Twan schoot de eerste compound wedstrijd in de tweede groep. Dit was in het begin van de middag. Hij had lekker staan schieten, tegen een Amerikaan, 2 Nederlanders, een Fin en een Engelsman. In totaal 2 wedstrijden gewonnen en 3 verloren. Al was het verschil niet groot, meestal slechts 1 puntje. Zijn totaal score over 60 pijlen kwam uit op 573, iets minder dan de 575 die hij had gehoopt. Maar toch een nette score. Jammergenoeg lag de grens om door te kunnen gaan al op 576 punten. Minder dan dat was einde wedstrijd. Dus bleef er niets meer over voor hem dan mij te coachen.
Mijn eerste wedstrijd was direct na die van Twan. Maar er was vanwege de shoot-off wedstrijden om de exacte plaatsen te bepalen nog tijd genoeg om elkaar te spreken.
Tijdens de eerste paar pijlen was ik enigszins nerveus.
De concurrentie was erg sterk. Dus na 4 van de 5 tegenstander had ik nog geen wedstrijdpunten.
In de laatste ronde schoot ik tegen een Nederlandse, waarbij we op een gelijke score uitkwamen. Beide 1 wedstrijdpunt. Beter dan niks.
Voor mij zat het erop, tenminste dat dacht ik.
Maar mijn score van 523, was voldoenden om een ronde verder te mogen.
Dit terwijl ik niet naar mijn zin had geschoten.
Onderweg naar het hotel had Twan nog wat opmerkingen.
Een fout die ik al vaker gemaakt heb is het verkeerd opstellen voor mijn blazoen.
Daar strijden we regelmatig om. Maar het leek erop dat hij dit keer gelijk had.
Twan zou me in de training voor de wedstrijd nog een keer uitleggen hoe te controleren.
In het hotel aangekomen waren de eigenaren benieuwd wat we ervan gemaakt hadden.
Dus voor en tijdens het eten het nodige verteld. Dat vonden ze erg leuk.
Het overige volk wat er zat kwam van de miljonairsbeurs in de RAI, lekker saai dus. Wij hadden onze stropdassen thuis gelaten.
Het eten smaakte geweldig goed. Na de laatste doorgang nog een rondje thee gedaan, toen terug naar onze kamer. Best wel moe zijn we niet al te laat naar bed gegaan. Ook omdat we om 08:00 al zouden eten, zodat we niet te laat terug naar Amsterdam konden gaan.
Na de lunch en het betalen van de rekening zijn we dus weer naar Amsterdam gereden. Dit keer zonder regen. Wel was het parkeerterrein wederom vol. Dus lossen en zoeken naar een parkeerplaats. Gisteren had Twan een zandbak met modder opgezocht en de auto gedumpt. Zonder te betalen, omdat een agent wel gek moest zijn om een bekeuring op de voorruit te doen Nu was er vlak bij deze modderpoel een plaatsje vrij. Bovendien was het op zaterdag gratis parkeren. Een stuk beter dus.
Tijdens de training legde Twan mij uit hoe ik kon zien of ik goed voor mijn blazoen stond. Na het toepassen van deze instructies moest ik toegeven, het klopte. Mijn pijlen gingen niet meer naar links, maar kwamen netjes in het midden. Wel een lekker gevoel.
In de wedstrijd ging het ook goed. Ik begon met 113, gewonnen van mijn tegenstander. Toen tegen Femke, de nummer 1 van Nederland. Die stond na de eerste ronde voor, na de tweede stonden we gelijk. De derde ronde stond ik 1 punt voor. Maar helaas in de laatste ronde schoot zij 30 en ik 27.
Dus met wederom 113 verloren dit keer. Toch heel tevreden, omdat dit rond de 280 gemiddeld betekend op een indoor wedstrijd.
Dat is zo’n beetje mijn hoogste tot nu toe. De derde wedstrijd stond ik nog steeds lekker. Wel regelmatig een keer afzetten.
Dit resulteerde in de laatste set tegen de spaanse dan ook in een misser op het eerste spotje. Damn, pijl lag dus op de button. Balen. Toch nog 2 tienen erachteraan.Maar dat helpt dan niet echt. Ik verloor deze wedstrijd. Schoot nog wel 99 punten. Doordat ik wederom geen wedstrijdpunten kreeg, moest ik dus gaan knokken om op score door te mogen gaan.
Maar na de misser kelderde ik van de hoogste score naar zo’n beetje de laagste voor degene die het van de punten moesten hebben. De kans om verder te komen werd wel heel klein.
In de vierde wedstrijd was mijn conditie inmiddels behoorlijk afgenomen. Het kostte nogal wat moeite om goed te schieten. Dus met 109 punten wederom een match verloren. Maar toch nog steeds goed staan schieten. In de laatste wedstrijd was ik echter op. De laatste pijlen waren een ellende om weg te krijgen. Met enig geluk schoot ik toch nog 102 punten. Mijn score van 536 was in ieder geval hoger dan in de eerste ronde. Maar niet voldoende voor de derde ronde. Dus werd ik uiteindelijk 21ste. Niet gek voor mijn debuut.
Volgende keer doen we uiteraard weer mee.
Het schieten van zo’n toernooi is naar onze mening mooier dan het NK (zowel indoor als outdoor)
